Publicystyka - Rafał A. Ziemkiewicz

buziaczek

"Polactwo" na pewno wzbudza emocje. Przede wszystkim wśród tych, którzy choć trochę interesują się polityką, ale nie tylko. Jest to książka szczególnie cenna dla ludzi mojego pokolenia, mających teraz nie więcej niż dwadzieścia kilka lat, ponieważ pozwala zrozumieć mechanizmy, które sprawiły, iż żyjemy w takim kraju w jakim żyjemy. W kraju bez porównania łatwiejszym do życia, niż za czasów naszych rodziców, w kraju swobód obywatelskich, w kraju który za wzór bierze sobie wzorce zachodnie a nie rosyjskie - a jednak w kraju, który nie zdołał całkowicie wyzwolić się spod jarzma soc-komuny (to taka moja zbitka myślowa, być może nie najwłaściwsza).
Niby wiedziałem, co się stało w roku 1989, niby słyszałem co działo się w następującym po nim latach na naszej scenie politycznej, a jednak dopiero teraz, po lekturze "Polactwa" Ziemkiewicza, mam co do tego jasność, a w każdym razie dużo większą jasność niż wcześniej. Nie chcę w tym serwisie uprawiać wojaczki politycznej, więc zachęcam do samodzielnego przeczytania tej książki i wyrobienia sobie własnego zdania. Obojętnym nie da się zostać.
Drażniła mnie trochę maniera przejaskrawiania pewnych cech, schematów myślenia itp. - czasami zbyt szybkie nawarstwianie się takiej absurdalności denerwowało i kazało mi wziąć poprawkę na to, co czytam. Poza tym, co zauważa zresztą sam autor, często powołuje się on na to, że coś kiedyś od kogoś słyszał lub wyczytał w jakiejś ankiecie w jakimś czasopiśmie. Troszkę to za mało konkretne jak na inteligentną i zdecydowanie wartą przeczytania książkę o charakterze publicystycznym, za jaką "Polactwo" uważam.
To była garść uwag krytycznych, ale - tę książkę trzeba przeczytać.

autor: foxfire